— Een bijzonder, waargebeurd verhaal over een bewogen jeugd in Colombia
Gabriel García Márquez ontdekte het grote schrijftalent van kunstenares Emma Reyes

Emma Reyes bracht haar jeugd door in Bogotá, in een kamer zonder ramen, zonder water of toilet, met slechts haar vindingrijkheid om zichzelf en haar zus in leven te houden. Verlaten door hun moeder kwamen ze in een klooster terecht dat onderdak bood aan honderdvijftig verweesde meisjes. Ze boenden er de wc’s, streken kleren en deden de was, schrobden vloeren, naaiden kleding voor de nonnen – en leefden in angst voor de duivel. Ongeletterd en in alles onwetend over de buitenwereld, ontsnapte Emma toen ze negentien was.